Koh Tao en de reis naar Koh Phi Phi

Zondag 18 mei
Wow! Echt in een woord wow! Ons verblijf 'Thalassa' op Koh Tao is echt fantastisch. Een strak ingerichte kamer met kingsize bed en flatscreen, een ruime luxe badkamer en natuurlijk airco en wifi. Het ontbijt is inclusief en we zitten supercentraal in Sairee Beach. Het strand zit op nog geen twee minuten lopen en de barretjes,  restaurants en winkels zien we meteen zodra we naar buiten stappen.

Op de foto's van booking.com zag de acco er mooi uit en dat is vaak zo op plaatjes, maar er was niets van gelogen. Een jonge Fransman runt de boel daar en van t ontbijt tot de service was het tot in de puntjes geregeld. Een absolute aanrader.

We komen pas rond een uur of 1 aan op het eiland, dus verder dan op het strand liggen komen we niet echt. Het strand ziet er mooi uit, maar is heel rustig. De enige drukte is als er een longtailboat met duikers vertrekt of aankomt. Een bewolkte eerste dag, maar ideaal om te lezen en alsnog lekker bruin te worden.

En waar Koh Phangan ons teleurstelde, maakt Koh Tao dit helemaal goed. 's Avonds vinden we een sushi tentje buiten het centrum. Je moet er een stukje voor lopen, maar dan heb je ook wat. We bestellen drie verschillende hele rollen - de sushi wordt namelijk ter plekke vers gemaakt - en genieten volop in combinatie met een verse fruit smoothie/shake. Daar hebben we inmiddels alle soorten en maten al van geproefd, maar die van Babu Sushi op Koh Tao behoort zeker tot de beste.

Na alle massages besluiten we deze keer voor een french manicure te gaan in de salon. Je weet wel... naturelle nagels met een wit randje. Heerlijk om zo verwend te worden. Als prinsesjes lopen we de deur uit.

Maandag 19 mei
Het ontbijt van Thalassa is ideaal. Je hebt de keuze uit een Amerikaans, Frans en Healthy ontbijt. Met andere woorden vet, croissantje met toast of muesli en yoghurt. En dan in de uitgebreide vorm met koffie/thee en jus 'd orange.

Een goed begin van de dag. We zijn op tijd opgestaan om een longtailboat te huren naar Nangyuan. Drie aaneengesloten eilandjes op 15 minuten varen van Koh Tao. Voor 300 baht per persoon vinden we er een die ons brengt en om 16.00 uur s middags weer komt ophalen.

In tegenstelling tot gisteren is het vandaag bloedheet. Even uitwaaien in het bootje is dus heerlijk. Het strand van Sairee Beach is mooi, maar het strand van Nangyuan is een paradijsje. Volgens de boekjes een van de mooiste eilanden ter wereld. En daar kan ik me best wel in vinden.

In diezelfde boekjes lezen we over een viewpoint. Hiken kunnen we wel en als we voor tienen op het eiland aankomen, beginnen we gelijk sportief aan de wandeling naar boven. Als we nu eerst gaan zonnen, hebben we sowieso geen zin meer. Het zijn voornamelijk houten stijgers en stenen trappetjes, maar de laatste paar meter moeten we grote rotsen beklimmen. Het is ruim 35 graden, dus als we - gutsend van het zweet - boven aankomen, weten we ff niet meer waarom we hier aan begonnen. Maar dat duurt maar een seconde. Het uitzicht is adembenemend. Na het nemen van de standaardkiekjes dalen we weer af en smachten we naar verkoeling.

Tsja... verkoeling vinden op een eiland als dit is lastig. Je hebt nergens beschutting, omdat alle bedjes met parasols al bezet zijn en het zeewater voelt aan alsof je in een heet bad stapt. Maar goed... het is beter te doen dan vol in de zon liggen.

Om ons heen zien we voornamelijk Aziaten met fototoestellen in waterdichte hoesjes. En ow ja... bijpassende zwemkleding. De zwembroek van de man en het jurkje van de vrouw in dezelfde print. Heel grappig om die stelletjes zo bij elkaar te zien. Nog grappiger is om ze ruzie te horen maken en vanaf een afstandje een vertaling naar lichaamstaal te doen :P

De bedoeling is om vanavond een kroegentocht te doen. Na voor t eerst sinds weken een lekkere steak te hebben gegeten doen we daar een poging toe. Nergens gaat het echt los, maar het is ook nog vroeg.

Uiteindelijk stappen we een bar in waar happy hour is. Alle cocktails 100 baht. Niet gek, maar echt lekker vond ik m niet. De bar wordt steeds drukker en begint steeds meer op een kleurrijk kinderfeestje te lijken door de ballonnen waar iedereen mee rondloopt. Natuurlijk is dit gewoon lachgas. Op festivals zie je t ook regelmatig. Gewoon de ballon aan je mond zetten en langzaam in en uitademen. Volgens mij ontstaat er een soort van zuurstofgebrek in je hersenen, maar voor korte tijd space je m ff goed. Geen slechte deal voor 150 baht per ballon. Wij besluiten gewoon toe te kijken en getuige te zijn van dit gekkenhuis.

De cocktails smaken niet echt naar meer, dus we besluiten er geen baht meer aan vuil te maken en ons geld beter te besteden. Juist! De massagesalon. Zonder twijfel de beste voet-, hoofd-, schoudermassage ever. 300 baht voor een uur vond ik het dubbel en dwars waard.

Dinsdag 20 mei
Vandaag slapen we een beetje uit, maar we willen wel op tijd zijn voor het ontbijt dat tot 10.30 uur geserveerd wordt. Helaas is het fruit al op als we aankomen, maar desalniettemin was het weer heerlijk.

We doen een poging om op het strand te liggen, maar het is echt te heet. Geen zuchtje wind en de zee te ondiep en warm om in af te koelen. We doen ons best, maar al gauw verhuizen we naar de fatboys van strandtent Fizz om daar in de schaduw te chillen.

Typisch Nederlands. Nooit goed. "Het is zo warm! Waarom is het nou bewolkt? Jeetje, wat waait het hard. Pfoeh, frisjes hoor." Maar vandaag is het echt te heet. Zelfs de locals geven toe dat het absurd warm is. Aan het einde van de middag lekker in de airco op de kamer, op tijd douchen en op zoek naar een goed restaurant.

De restaurants van Koh Tao zien er allemaal goed uit, maar we besluiten voor de Italiaan te gaan. En voor de verandering eens inclusief toetje. Crème brulee hmmmm! Leo gaat voor haar pannenkoek - waar ze al dagen naar smacht - bij Mr. Ali zn kraam die hij met snelheid en finesse klaarmaakt.

We lijken wel een stel bejaarden, want na een avondwandeling langs het strand zijn we zijn al vroeg weer in de kamer. Ach, series zoals La and Order SVU en Criminal Minds op je flatscreen kijken is ook lekker.

Woensdag 21 mei
Laatste dagje Koh Tao. Bij het uitchecken regelt de Fransman dat we opgehaald worden om bij een betrouwbare scooterverhuurder te worden gebracht. We willen nog een mooi strand bezoeken en hebben geen zin in gedoe met taxis. Hij brengt ons bij Oli's. Een superaardige Zwitser die al jaren op Koh Tao woont, maar sinds een kleine twee weken een scooterverhuurbedrijf heeft. 

Gloednieuwe scooters die hij voor een prikkie verhuurt. Hij vindt t rot om te zeggen, maar hij moet een halve dag in rekening brengen. Met een bezwaard gezicht zegt ie dat t 100 baht kost. Hahaha... 100 baht? Das nog geen 2 euro 50 en hij wil geeneens borg, want we zien er zo betrouwbaar uit. Nou zijn we dat ook, maar ik hoop maar dat ie niet zo lief is tegen alle mensen. Volgens mij was de taxi die ons kwam halen nog duurder.

Scooter rijden is geen probleem, maar als er overal gaten in de weg zitten, zand ligt, er op de vreemdste plekken onverwacht drempels opduiken en je links moet rijden is het wel ff wennen. Toch gaat het prima en zitten we keurig met onze knalroze helmpjes op het scootertje met - voor Nederlandse begrippen - dunne bandjes.

Oli heeft ons een strand aanbevolen, maar als we bij de afslag staan is ons de afdaling net iets te steil en kiezen we voor de veilige route naar een ander strand. En als we daar aankomen is dat geen slechte keuze. Chalok Baan Bay is prachtig. We leggen onze handdoek op een strandbedje en met een licht briesje is het heerlijk vertoeven. Ook hier is het zeewater weer veel te warm, dus we zijn aangenaam verrast als we bij de lunch zien dat het restaurant een zwembad heeft.

Om 5 uur brengen we de scooter terug zoals we hem gekregen hebben en breken de laatste uurtjes aan. Via een reisbureautje - dat je op elke hoek van de straat vindt - boeken we een ticket naar Koh Phi Phi. Eerst met de nachtboot naar Surat Thani, met de bus naar Krabi en dan vanaf daar met de boot naar Phi Phi. We vertrekken om 21.00 uur en komen naar verwachting de volgende dag rond 12.00 uur aan. Kosten: 1000 baht per persoon. Niet gek. En we hebben gewoon stapelbedden in de goed uitziende nachtboot. Tenminste... als we de Thaise mevrouw en de plaatjes mogen geloven.

Nope! Guess again! Een kwartier te laat worden we met de taxi opgehaald bij Thalassa. Aangekomen bij de pier lopen we bepakt en bezakt richting de boot. Onze boot ziet er niet zo heel nieuw uit. Niet zoals op het plaatje bij het reisbureau iig. Ach, het zal wel meevallen. Of niet? Bij de incheckbalie - een tafel met een chagrijnig Thaitje - krijgen we een ticket met de nummers 10 en 11. "Up and to the left", zegt ze kortaf.  Op dat moment loopt er een meisje de boot af. Ze kijkt ons aan en zegt: "Good luck girls." "Do we need it?", vraag ik verwonderlijk. De blik op haar gezicht voorspelt niet veel goeds.

In de boot moeten we onze backpacks afgeven en schoenen uitdoen. Ik loop een klein houten trappetje op en boven aangekomen kan ik er met mijn 1.68 m net staan. Ik kijk om me heen en schiet prompt in de lach. You have got to be kidding me! Aan de linkerkant van de boot zie ik geen stapelbedden, maar een rij van matrasjes die op de grond liggen. Matrasjes van nog geen halve meter breed die aaneengesloten naast elkaar liggen. Aan de linkerkant zo'n veertig bedjes en aan de overkant net zo. Nice and cosy! En in de meeste ramen zit geeneens glas.

Eerst vinden we het nogal grappig. Zeker als we horen dat iedereen een heel ander beeld is gegeven bij de verkoop van deze nachtboot. Maar als iedereen op zn bedje zit/ligt, de boot gaat varen en de lichten uitgaan is het ook wel een beetje scary. Gelukkig heeft mn vader wel een paar keer gezegd dat ik een zaklamp bij me moest houden. Voor als het licht ineens uitvalt En braaf als ik ben had ik die in mijn handbagage. Als enige op de hele boot had ik dus verlichting. Ja op de schermpjes van de mobieltjes na. Maar ik kon dus mooi mn boek op de ereader uitlezen. En af en toe in het gezicht van dat irritante Engelse meisje schijnen als ze voor de zoveelste keer herrie maakte met haar vreselijke stemgeluid. Werkte wel ;)

Toen Leo s nachts naar de wc moest en om de zaklamp vroeg, kon ik m alleen niet een, twee, drie vinden.  Halfslapend vind ik m en geef m aan haar. Oops... sorry... dat was een rol pepermunt. Ja je ziet ook geen klap in dat duister dus alles moet op de tast. Ik had t geluk dat er niemand naast me lag. Met zn tweeën dus iets meer ruimte en niet zoals Leo pech dat je niet leuke en/of lekkere buurman ongevraagd op je schouder komt liggen. Ieuw!

Donderdag 22 mei
Happy bday 2 my sissie!! 30 jaar :) Helaas is dat niet het eerste waar ik aan denk als ik bruut wakker wordt gemaakt. Bovendien is Shannon nog niet eens jarig in Nederland met het tijdsverschil van vijf uur.

Ruim een uur te vroeg komen we in Surat Thani aan. 4.00 uur s ochtends en echt heel goed heb ik niet kunnen slapen. En tot half 7 op een plastic stoeltje buiten wachten stond niet in de planning. Uiteindelijk zitten we 7 uur in de bus en staat 'The fast and the furious 6' aan. Hoe graag ik ook naar Paul Walker en Vin Diesel had willen kijken... Ik kon t echt niet opbrengen. Het begin en t einde van de film heb ik wel gezien. Leek me een goeie, dus thuis nog maar eens een herkansing doen.

Na een paar transfers en een boottrip die langer duurde dan beloofd komen we om 13.00 uur aan op Koh Phi Phi. Gesloopt en hongerig gaan we op zoek naar ons verblijf. Het eiland blijkt klein en we kunnen dus lopend naar 'Ivory Phi Phi Resort'. Tassen neerpleuren, bikini aan en op naar t strand.

Misschien zijn we een beetje verwend door Koh Tao, maar op het eerste gezicht word ik niet heel blij van Phi Phi. De verschillende geuren - en die zijn niet lekker - doen me denken aan Bangkok en doordat er veel gebouwd wordt en er allerlei toeristenkraampjes staan straalt het weinig uit. Eerst het strand maar opzoeken. Daar worden we vast blij van. Jupp... Just our luck. We bestellen wat te eten en te drinken bij een strandtent en nog voordat ons eten er is, steekt er een stormwind op. Binnen no time worden de tafels leeggehaald, parasols ingeklapt en wordt ons gevraagd om binnen te zitten. Is dit dan Koh Phi Phi? Vast niet... maar daarover later meer. Mn batterij is leeg en mn verhaal is alweer veeeel langer dan gepland haha...

Thx trouwens voor alle bezorgde berichtjes en linkjes naar informatieve websites over de afgekondigde staatsgreep. We houden het nieuws en de app van BZ Reisadvies goed in de gaten. Er is een avondklok ingesteld van 22.00-5.00 uur, maar we merken er hier weinig van. We doen voorzichtig! Nog maar een weekje te gaan van deze nu al onvergetelijke reis.

XOXO Gwen