Afscheid nemen bestaat niet...

Echt waar... ik kan 't niet vaak genoeg zeggen, maar de tijd vliegt voorbij! Het is alweer ruim 2 weken geleden dat ik een blog heb geschreven, dus ff een update.

Op 11 juni was 't dan eindelijk zo ver! Mn ouders en Chell kwamen een weekje vakantie vieren op Kreta. Yeaaah!! Eindelijk mn familie weer zien. Dus daar stond ik op de luchthaven te wachten... Chell zag ik als eerste en ik geloof dat ik haar bijna dood geknuffeld heb. Ook mijn ouders zijn er niet aan ontkomen. Ik overigens ook niet aan de tranen van blijdschap ;)

Mn ouders gingen in de transfer naar de accommodatie en ik had nog een arrival. En daar kwamen een paar bekende koppies aanlopen... 'Dag schoonzus', was 't meteen hahah... Tsja, als mannen een foto van Cherelle hebben gezien, willen ze ineens heel graag familie van me worden. Een aantal van de jongens uit Oss die 2 weken eerder ook in Chersonissos waren were back. Iets andere groepsamenstelling, maar helemaal leuk om ze weer te zien.

Mn ouders en Chell bleven 8 dagen en de jongens uit Oss 11. Op dit moment is er niemand van hen meer op 't eiland en dat is wennen. Want het was heerlijk om leuke dingen met mn familie te doen, lekker met Chell naar Starbeach te gaan om te chillen, elke avond met zn vieren eten, af en toe beetje werken en elke nacht helemaal los met Oss tot in de late cq vroege uurtjes!

Qua weer heb ik niemand horen klagen. Misschien alleen dat 't TE warm was. Sommige dagen was 't namelijk bijna 50 graden. Niet echt lekker om 's ochtends wakker te worden en je af te vragen of je niet net daarvoor een duik hebt genomen. Ongelooflijk wat was het warm!

De eennalaatste dag van mn familie hun vakantie hebben Chell en ik onze sissies-tattoo laten zetten. Shan is op dit moment natuurlijk zwanger en kon er niet bij zijn door hun eigen vakantie in Italië. We zijn helemaal blij met 't ontwerp. Voor Chell haar eerste tattoo, voor mij mn tweede. De voorletters G, S, C van mn zusjes en mij en 2 sterren die voor omie en Daylan staan. Voor altijd in ons hart! Cherelle heeft 'm in haar lies laten zetten en ik op mn rechterzij. Helemaal blij mee!

Door het vele praten, de airco, het stappen etc. ben ik een aantal dagen mn stem kwijt geweest en das best lastig als je meetings moet geven. Nog steeds niet helemaal ok, want hoest me kapot. Gister nog naar het medical center geweest, want net als op Curacao heb ik weer olifantenpootjes. Helemaal opgezet door de warmte en het vele staan. Lelijk!! Gister een echo gehad, maar mn aders zijn prima! Gelukkig... met medicijnen en iets meer rust voor mn voeten moet 't goed komen.

Voor vandaag stond op 't rooster dat ik met mn collega Jonna ging duiken. Een hele ervaring en ben blij dat ik de kans heb gekregen om 't te doen. Sunweb werkt al 20 jaar samen met de duikschool op Nana Beach en anderhalve week geleden hebben we een barbeque bij hen gehad. Helemaal leuk!! Toch voel je je een beetje knullig als je in je wetsuit met flippers, duikbril en zuurstoffles in het zwembad gaat oefenen terwijl daar gewoon mensen in hun bikini liggen te vakantie vieren. Ik was een beetje kortademig door mn verkoudheid, maar het is goed gegaan. Ik geloof dat ik nu nog een grotere hekel heb gekregen aan om in de zee te zwemmen, want nu weet ik precies wat er daar allemaal rondzwemt hahah...

Qua werk is het nog steeds redelijk rustig. Wel veel ziekenhuisgevallen en rare dingen, maar goed te behappen. Deze week heb ik de noodtelefoon en dat ding blijft maar afgaan. Officieel is het zo dat mensen hier alleen op bellen na 21.00 uur 's avonds in geval van NOOD. Ik weet niet, maar voor zover ik weet zijn muggen op je kamer, niet kunnen pinnen, een hondje mee naar NL willen meenemen geen nood, maar het kan aan mij liggen ;) Ik word echt om de gekste dingen gebeld.

Volgende week start 't hoogseizoen. De feesten op Starbeach met bekende dj's beginnen en het wordt eindelijk druk qua werk en mensen. Ik doe 't deze week ff rustig aan met stappen. Eerst maar opladen en bijkomen van afgelopen week.

En ow ja... we zijn een maand verder en we hebben nog steeds contact. En als ik 't zo inschat, blijft dat ook wel zo. Zou ik 'm dan eindelijk hebben gevonden??? De tijd zal het leren ;) Tot over mn oren... En dan heb ik 't niet over zo'n muts met van die flapjes :P

Miss u all!!

xXx