Parijs

Oui, oui! Nous sommes a Paris! Na ja, dat waren we. Vorig weekend om precies te zijn. Maar wat waren het drie geweldige dagen. Parijs ademt romantiek, luxe en welvaart. Conclusie: een stad waar je meteen verliefd op bent.

Anyways… het is alweer eeuwen geleden dat ik mijn blogkunsten uit de kast heb getrokken en het werd wel weer eens tijd om met woorden te goochelen. Dus ik dacht… laat ik vertellen over wat we hebben gedaan, welke tips ik heb en waar je rekening mee kan houden qua kosten. Handig voor als je zelf Parijs gaat bezoeken. Of voor wanneer je gewoon benieuwd bent hoe we het hebben gehad.

De reis

Laat ik beginnen bij het begin… Hoe ga je naar Parijs? Mogelijkheden voldoende. Vliegtuig, trein, auto… als je voor de eerste twee op tijd en/of op het juiste moment boekt, kan het voordelig uitpakken. Wij besloten last minute om te gaan en dus kiezen wij voor de auto. Vanuit Groningen is het zo’n zes uur rijden als het meezit. Helaas troffen wij een file van een uur die we omzeilden en toen in een soort oneindige lus terecht kwamen, omdat alle afritten richting de lichtstad waren afgezet. Kan heel wat frustratie en chagrijnige koppies opleveren, maar wij laten ons niet uit het veld slaan.

Tip 1: Kies je voor de auto? Dan heb je sinds 1 april als ‘buitenlander’ in het centrum van Parijs een milieusticker nodig. Je kan deze niet bij/via de ANWB kopen, maar alleen via deze website.

Accommodatie

Uiteindelijk komen we zaterdag iets na 14.00 uur in ons hotel aan. Best een ritje als je 6 uur ’s ochtends bent vertrokken. Ach, who cares. We zijn er. En we hebben er zin in. We hebben op aanraden van een vriendin een Ibis hotel in het 17e arrondissement geboekt. Via booking.com kostte ons dat inclusief toeristenbelasting 163 euro voor twee nachten. Een mooi hotel met compacte kamers, een lekker bed, een zwembad (waar we geen gebruik van hebben gemaakt) en een metrohalte op een paar minuten lopen. Dat we bij incheck de bevestiging krijgen voor ‘une chambre avec bain’, is uiteindelijk een kleine teleurstelling. Want klein is wel de juiste omschrijving. ’s Avonds met z’n tweetjes badderen zit er echt niet in.

Parkeren

Je auto laat je liever staan als je in Parijs bent. Weinig auto’s zonder schade te vinden en dat is niet verrassend, want de Parijzenaren rijden onoverdreven als debielen. Bij ons hotel betalen we 20 euro per dag voor de beveiligde eigen garage. Prima! Heb je een accommodatie zonder parkeergelegenheid. Check deze website.

De metro

Ff opfrissen en gaan! Het lentezonnetje schijnt en ook voor de komende dagen worden er temperaturen rond de 20 graden voorspeld. Daar tekenen wij voor. De metro is erg handig als vervoersmiddel om de stad te ontdekken. We gaan op zoek naar de dichtstbijzijnde metrohalte, Brochant. Lang leve Google Maps én T-Mobile. Op de grens kreeg ik namelijk een smsje dat mijn internetbundel ook in la France kan worden gebruikt. Ietsje eerder dan de rest van de Europeanen die vanaf 15 juni 2017 geen euro meer aan roamingkosten hoeven te betalen. Hoe deden mensen dat vroeger toch? Ja, ik weet heus dat je dan een heel eind kwam met een kaart en een flinke dosis geduld, maar wat knijp ik dan in mijn handjes met een smartphone en 4G.

Tip 2: Download de app ‘Next stop Paris‘. Begin- en eindstation invoeren en met een druk op de knop rolt er een helder reisadvies uit. Weet je niet welk metrostation je moet hebben? Google Maps laat door middel van een klein zwart m’etje met een rondje eromheen zien hoe ’t station heet.

Handig om te weten, toch? Of ik er nog zo’n één heb? Ja hoor!

Tip 3: Koop bij het ticketapparaat meteen tien T+ kaartjes. Eén ticket kost namelijk €1,90 en je hebt er tien voor €14,50. Als je een paar dagen in Parijs bent, is dit snel verdiend, want die maak je wel op. Simpelweg kaartje bij het metropoortje erin doen, eruit halen en door de poortjes lopen.

Vooral dat kaartje eruit halen is belangrijk, want eerder gaan de poortjes niet open. En… hier is nog een tip:

Tip 4: Kijk goed welke richting je op moet met welk nummer en op welk station je moet over- of uitstappen. De metro is een snelle manier van reizen, maar soms ben je wel een dikke vijf minuten bezig om ondergronds van gang naar gang, van trap naar trap en vice versa te lopen voor je volgende overstap. In principe kan een kind de was doen, want er is duidelijke bewegwijzering zolang je maar weet wat je bestemming is. ‘Sortie’ betekent overigens uitgang, dus volg die bordjes bij je eindstation.

Champs-Elysées

Wij willen als eerste naar de Champs-Elysees. De beroemde ‘avenue’ in het 8e arrondissement van bijna twee kilometer lang tussen Place la Concorde en Place Charles de Gaulle. Als we het metrostation ‘Champs-Elysées Clémenceau uitlopen, zien we links in de verte de Arc de Triomph, één van de bekendste bouwwerken in Parijs. Die kant loop je op als je de luxueuze warenhuizen wil bezoeken. En als je banksaldo niet toereikend is, zijn dit mooie winkels om het typisch Nederlandse kijken-kijken-niet-kopen toe te passen.

Wanneer je rechts gaat, loop je op een enorm reuzenrad af. Wij hebben geen ritje gemaakt. Dat geldt trouwens ook voor de Ferrari’s die daar langs de stoep geparkeerd staan met de tekst ‘Ride me’ erop. We hebben bizar mooie auto’s voorbij zien komen. Auto’s waar je minstens een leuk huis voor kan kopen. Het gat tussen arm en rijk is dus enorm groot in Parijs, want waar op de ene hoek van de straat een man met zijn vrouw en pasgeboren kindje op een matras ligt te bedelen, staat er in dezelfde straat een dikke Bentley geparkeerd.

In het wijkje links van het reuzenrad heb je enorm veel leuke boetiekjes. Alsnog met prijzen waar je ‘u’ tegen zegt, maar erg leuk om doorheen te slenteren. Zo kwamen we ook langs Angelina, een beroemde theesalon in het 1e arrondissement waar doorgaans een hele lange rij voor staat. Ik heb het gehouden op een hoorntje bij het ijsstalletje aan de buitenkant. Mijn favoriete ijssmaak pistache test ik ongeveer bij elke salon die ik tegenkom en deze pistache was lekker, maar zeker niet de lekkerste. Pistachio in talië blijft numero uno.

Eten en drinken

Maar goed… we hebben trek en omdat we uit de metro rechts zijn gegaan en eigenlijk links richting de terrassen hadden willen gaan, hangen we allebei tegen het ‘hangry’ aan. Voor wie het fenomeen niet kent… Chagrijnig omdat je buikje aan het knorren is. En geloof me… dat zijn niet onze beste momenten. Het is dus zaak dat we zo snel mogelijk eten voor onze neus krijgen, want anders wordt onze eerste dag in Parijs om hele andere redenen ‘one to remember’. We ploffen neer op een terras op de Champs-Elysées. Whut? 7 euro voor een colaatje? Het is een schrale troost dat ze overal 33 cl flesjes schenken, maar dan nog… Wat zullen die Parijzenaren de ballen uit hun broek lachen als ze in Amsterdam een terrasje pakken.

We komen al snel tot de conclusie dat de Franse kaart ons niet echt aanstaat. In dat opzicht zijn we gewoon simpel. Patat met een stukje vlees en salade. Klaar. En in Jaivey’s geval mag je de salade zelfs houden. We zijn de moeilijksten niet. Helaas houden Fransen niet van de crunchy patat, maar is het slappe hap. We gaan voor pizza. Een margherita… En ik zal je zeggen… dat is het beste eten wat we het hele weekend hebben gehad. Ik zie Jaivey nog kokhalzend voor me als hij tijdens ons laatste avond aan de voet van de Eiffeltoren aan zijn portie spareribs begint. Iets met dat het meer op draadjesvlees lijkt en in je mond splasht als je een vet stukje te pakken hebt. Jup… ik had ook meteen geen trek meer.

De croissantjes, pain du chocolat, crêpes en de croque monsieur (soort tosti) zijn overigens heel goed te doen. En ach… chips, ijs en chocola is overal goed te doen. Je begrijpt dat het niet een heel gezond weekend weg was, maar als je niet van de coq au vin (kip in rode wijnsaus) en des escargots (slakken) bent, is dit wel het eten waar je op aangewezen bent. Uiteraard zijn de gouden M’etjes ook gewoon in Parijs te vinden, dus je kan altijd nog voor de bekende fastfood ketens gaan.

Fietstour

Op onze eerste avond hebben we een fietstocht gepland staan. We hebben deze geboekt via de website van Bajabikes. Zij organiseren over heel de wereld in grote steden fietstours met een Nederlandse gids. Wij kiezen voor de tour in de avond voor 35 euro p.p.. Parijs is een lichtstad en dat ervaar je natuurlijk niet op zijn best wanneer het zonnetje volop schijnt. Om 20.30 uur melden wij ons in de parkeergarage bij onze gids Noa. Op de website stond dat er één gids per vijftien mensen zou zijn. Goed opletten dus in het verkeer! Maar as usual hebben we weer ongelooflijk veel mazzel. We blijken de enige twee en dus gaan we met onze privé gids en Batavus-fietsen op pad door de grote stad.

Parijs is in de laatste jaren druk bezig geweest met het aanleggen van fietspaden. Helaas is dit nog niet overal het geval, dus op veel plekken fietsten we gewoon achter elkaar op dezelfde weg als de auto’s. Over het algemeen goed te doen. Af en toe even de beenspieren aan het werk zetten bij een hellinkje hier en daar, maar de wegen zijn voornamelijk plat of lekker bergafwaarts. We stoppen bij toeristische attracties als de Arc de Triomphe, de Eiffeltoren, langs de Seine, de Notre Dame… En overal vertelt onze gids een aantal feitjes over de bezienswaardigheden. Indrukwekkend om te horen dat er in het Louvre 300.000 kunstwerken liggen, waarvan maar ongeveer een tiende is tentoongesteld. Wij nemen dit weekend genoegen met de buitenkantjes van de musea, maar ook Musée d’ Orsay schijnt een echte aanrader te zijn.

Rond half 12 komen we weer bij ons startpunt aan. We zijn gesloopt! Maar wat was het mooi!! Ik raad iedereen, die voor de eerste keer in Parijs is, om deze tour op de eerste avond te doen. Je hoeft niet te zoeken naar alle must-sees, in de avond is het rustig bij deze plekken (in tegenstelling tot overdag), je krijgt info in het Nederlands, wanneer het donker wordt, is de stad nóg mooier en je leert snel hoe het eraan toe gaat in het verkeer. Genoeg redenen dus!

Velib

Door onze fietstour willen we onze tweede dag in Parijs voornamelijk boven de grond ontdekken. Parijs heeft daarvoor de Velib in het leven geroepen. Om de paar honderd meter zie je een rij fietsen die electronisch vergrendeld zitten in een standaard. Voor €1,70 koop je online of via de automaat een dagkaartje. Je bedenkt je eigen pincode, je checkt of de fiets geen lekke band heeft en je bent klaar om te gaan. Het eerste half uur is gratis. De opeenvolgende 30 minuten kosten oplopend 1 tot 4 euro. Hoe langer je ‘m gebruikt, des te duurder het volgende half uur. Het idee is om de fietsen voor een korte tijd te gebruiken. Ga je ergens iets bekijken of eten. Dan parkeer je ‘m weer in een daarvoor bestemde elektronische standaard en je haalt er weer één uit op het moment dat je klaar bent. Het enige nadeel is dat in de ochtend sommige stallingen leeg zijn en in de avond sommige stallingen vol. In beide gevallen moet je dan op zoek naar een volgende Velib-plek.

Shoppen

Onze tweede dag in Parijs is op zondag. Inmiddels zijn we er in Nederland al zo aan gewend geraakt dat de winkels open zijn dat we dat ook in andere steden verwachten. In Parijs geldt dat alleen voor de Champs-Elysées en de wijk Le Marais. Maar laat dat nou net de plek zijn waar we heen willen.

Le Marais ligt in het 3e arrondissement van Parijs en wordt gezien als één van de gezelligste wijkjes. Het zijn allemaal smalle straatjes, mooie pleintjes, hippe boetiekjes, maar ook de grote warenhuizen a la Zara zijn hier te vinden. Ik kon mijn geluk niet op, want na bijna een jaar zoeken, vond ik eindelijk een paar mooie zwarte pumps. Na ja… eigenlijk vond Jaivey die voor me. Grappig genoeg bij de winkel ‘What for’. Nou, omdat ik ze nodig heb. Alsof je een echte reden nodig hebt om schoenen te kopen. Duh! In principe heb ik er een soort van traditie van gemaakt om bij elke stedentrip ‘chaussures’ te shoppen. Meestal zijn dat Nike’s, maar voor praktisch dezelfde prijs kocht ik nu een paar nette hakken.

Over sneakers gesproken… Voor de liefhebbers onder ons nog een aantal sneakershops. In de volgende tip staan de links naar hun Instagram accounts met voor het gemak de adressen erbij

Tip 5: Hou je van sneakers? Dan hou je van Nikelab Paris, de drie winkels van Sneakers Paris, Sneakersnstuff, Urban Jungle en laten we Opium niet vergeten.

Geheime rooftop bar

Een andere gewoonte die we hebben tijdens een stedentrip is het bezoeken van een goede cocktailbar. Jaivey vindt op, our best friend, Google een zogenaamde speakeasy bar die Le Perchoir heet. Dit soort geheime barren kenmerkten zich vroegah door de lastig te vinden locaties en het noemen van een wachtwoord bij de deur. Dat laatste is niet meer nodig, maar aan de buitenkant zie je er inderdaad niks aan af.

Het enige wat je ziet, is een lelijk pakhuis in een vaag straatje. Dan heb je er nog geen idee van dat je bij binnenkomst een heuse designtrap krijgt te zien die je naar de rooftopbar op de zevende etage brengt. Als je iets minder ter been bent, is er overigens ook een lift. Eenmaal boven waan je je in andere sferen. Houten bankjes met kussens om lekker in te chillen terwijl je zippend aan je cocktail (van 12 euro!), luisterend naar de deephousesounds met het zonnetje op je bolletje, keihard aan het relaxen bent. Wie doet je wat? Dit is hoe vakantie voelt.

Na een gezellig en geslaagd middagje shoppen en chillen, trappen we, op de Velib, in een een kleine 30 minuten naar ons hotel om even een uurtje op te laden. Dat geldt ook voor onze telefoons, want hoe kunnen we anders ’s avonds de weg naar de Eiffeltoren vinden. Wij zijn milennials. Wij vertrouwen volledig op de guidance van onze telefoon. We kunnen niet zonder. Maar eerlijk is eerlijk. Soms kan je telefoon gewoon niet vastleggen wat je met het blote oog ziet. De Eiffeltoren hadden we natuurlijk al tijdens de fietstocht gezien, maar toen was het nog niet volledig donker. Maar ik kan je vertellen… het is echt een geweldig mooi gezicht als dit immense bouwwerk letterlijk staat te shinen. Een genietmomentje. Met zn tweetjes. Al staan er honderden mensen om je heen selfies te maken, lol te trappen en schreeuwende straatverkopers hun souvenirs aan te prijzen… Dat soort momenten neemt niemand je meer af.

Montmartre

De volgende ochtend hebben we heerlijk uitgeslapen. De uitcheck in ons hotel was pas om 12.00 uur, dus alle tijd om in te pakken en ons klaar te maken voor ons laatste dagje Parijs. We gaan naar Montmartre en daar gebruiken we onze overgebleven metrokaartjes voor. We hebben de afgelopen dagen tientallen kilometers afgelegd en dat is onze beentjes niet onopgemerkt gebleven. Maar helaas… Daar kwamen we even bedrogen uit toen we de metro uitstapten en Google Maps ons naar ‘Place du Tertre’ navigeerde. Trappen, heel veel hoge trappen.

Montmartre staat bekend als een kunstenaarswijk en ligt in het 18e arrondissement. De Parijzenaren noemen het ook wel ‘La Butte’ en dat betekent de heuvel. Dus je raadt het al… Niks geen rust voor de benenwagen. 134 meter klimmen met de trap. Eenmaal boven aangekomen, is het ’t dubbel en dwars waard. Jammer dat we de kabelbaan die je naar boven brengt niet eerder hebben gezien… Het is echt bijzonder hoe elke wijk in Parijs weer haar eigen sfeertje heeft. Hier voelt het heel gemoedelijk en romantisch.

Op het Place du Tertre zitten en lopen tientallen kunstenaars rond die je portret willen tekenen of je hun kunst willen verkopen. Niets naar onze smaak, maar wel ontzettend mooi om te zien wat zij met een penseel en verf kunnen creëren. Met zo’n 22 graden rond het middaguur is het ideaal weer om buiten te lunchen en gewoon te genieten. Niet van het eten zoals je inmiddels weet, maar gewoon van het uitzicht, de mensen, de gemoedelijke sfeer, de Franse taal en de straatmuzikanten bij Sacré-Coeur die je raken door hun ‘Haleluja’ waar de omstanders hardop meezingen.

Je t’aime

Parijs… Je t’aime! We hebben van je genoten. Echt… Dit soort weekendjes weg met je liefde… Die zijn goud waard! Het is weer een stad die we van ons lijstje kunnen strepen. What’s next? Ik gok Florence en Rome tijdens onze vakantie over twee maandjes waar we door Toscane gaan reizen. En ook daar ga ik zeker weer over schrijven. Wat vinden jullie van zo’n reisblog? Zoals de meeste van mijn lezers weten, ben ik niet meer zo aan het partyen en beleef ik misschien iets minder spannende dingen, maar misschien dat deze teksten jullie ook aanspreken. Let me know!